Μάλλον το καλύτερο single για το 2010 ήταν το 'Fool's Day' των Blur. Το 2010/11 και οι Blur ρετρό λες ότι είναι. Πολύ πισωγύρισμα στη μουσική, τόσο που να είναι εκεί η προσοχή σου και όχι σε κάθε τι καινούριο εμφανίζεται κάθε λίγο. Ο Jack White έκανε δίσκο με τη Wanda Jackson. Αυτό μπορείς να πεις ότι είναι cult/retro γιατί ποιος άραγε την ξέρει. Και εγώ που όλη μέρα με μουσική γεμίζω τις ώρες και το κεφάλι μου, εκτός από το αριστουργηματικό 'Funnel of Love', λίγα ξέρω για την καλλιτέχνιδα αυτή. Καινούριος δίσκος με ακυκλοφόρητα του Johnnie Cash έρχεται σούμπιτος και περιέχει bootlegs και demos από την αρχή της καριέρας του. Μας χρειάζεται; Δεν ξέρω. Θα τον ακούσω; Φυσικά! Και οι Pavlov's Dog βγάλανε καινούριο Album. Αυτό δεν το ακούω. Μεγάλωσα μαζί τους όταν αυτοί τα είχανε ήδη παρατήσει αλλά τώρα δεν νομίζω ότι θα μου πούνε κάτι με αυτό το δίσκο. Ο μεγάλος μου ήρωας Roky Erickson έβγαλε δίσκο με τα τραγούδια που έγραψε τα τελευταία 20 χρόνια μπαινοβγαίνοντας στα πάσης φύσεως ιατρεία. Εκείνος μάλλον δεν το κατάλαβε αλλά και έτσι ακόμα εξαιρετικός είναι. Κάθε μπάντα του παρελθόντος που έχει να βγάλει χρόνια δίσκο βγαίνει περιοδεία και ένα club 1500 ατόμων το γεμίζει. Έρχονται οι Purple, οι Pulp και παίρνουν τα ελληνικά βουνά. Πόσες συλλογές Jeff Buckley αντέχεις ακόμα; Πόσα ακυκλοφόρητα να έχει ο Hendrix; Οι μπάντες του Rory Gallagher και του Compay Segundo γιατί κάνουν ακόμα Live; Οι Wire βγάζουν ακόμα δίσκους; Ναι. Θα προτιμούσα όχι για να ακούσω όλα τα παλιά στο επερχόμενο live. Δεν ακούμε καινούρια μουσική. Ακούμε πράγματα που θα να μεγαλοποιηθούν σε 30 χρόνια και να γίνουν ρετρό. Το ρετρό θα λειτουργήσει την εποχή του download; Ίδωμεν.
