Νέο single κατέφθασε από τους R.E.M . Ο ήχος του τραγουδιού με παραπέμπει στο 'Green', το δίσκο τους του 1988. Πισωγύρισμα και εδώ; Δεν ξέρω. Πάντως δε με ενθουσίασε. Περιμένω το δίσκο να δω τι σκέφτονται. Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο αλλά μετά το άρθρο περί ρετρολαγνείας, το πολύ καλό blog All Gone αναφέρεται κι αυτό στο φαινόμενο, επικεντρώνοντας περισσότερο στο μύθο πίσω από τις μουσικές του παρελθόντος. Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ . Μήπως όλοι οι μουσικόφιλοι σκεφτόμαστε το ίδιο πράγμα αυτήν την εποχή; Εγώ μιλούσα για την τακτική των δισκογραφικών. Αλλά και τα περιοδικά δεν πάνε πίσω. Δημιουργούν την νοσταλγία γιατί τους βολεύει ή απλώς την βλέπουν εκεί έξω και τη χρησιμοποιούν; Στο πνεύμα και η ταινία που μόλις είδα. 'The Runaways' λέγεται και ακολουθεί την πορεία αυτής της μπάντας. Μιας μπάντας όχι ιδιαίτερα σπουδαίας. Απλά βοηθάει η εποχή(70's) και ότι ήτανε girl band. Προσωπικά δεν μου άρεσε διότι δεν αποφεύγει κανένα κλισέ (ναρκωτικά, κακές σχέσεις, ναρκωτικά, τσακωμοί, ναρκωτικά, ο manager μας κλέβει). Δεν έχω δει το 'Sex and Drugs and Rock n' Roll' ακόμα, την ταινία που ασχολείται με τη ζωή του Ian Dury , αλλά δεν περιμένω και πολλά. Μακάρι να βγω λάθος. Ακούω στην επιλογή ' repeat' το 'Hallogallo' των Neu! . Επηρεασμένος από το πνεύμα της εποχής; Δεν ξέρω.
