Το νεραϊδόφωνο δεν είχε φέτος συμμετοχή στη blogovision. Ξέρετε, τη διαδικασία αυτή που μαζεύονται όσοι έχουν blog σχετικό με τη μουσική(όχι απαραίτητα αποκλειστικά με αυτή ή ευθέως) και ψηφίζουν τα καλύτερα albums της χρονιάς. Καλά, δεν είχε συμμετοχή και σε πολλά πράγματα. Ή δεν προλάβαινα να γράψω κάτι ή δεν είχα κάτι να πω. Έτσι , καθισμένος στο σπίτι μπροστά σε ένα pc (ναι υπάρχουν ακόμα) και με ένα κινητό τηλέφωνο εργασιακό για πρώτη φορά μαζί μου να με κοιτάει πιο παρεξενεμένο από ό,τι το κοιτάω εγώ χαζεύω τα αποτελέσματα της διαδικασίας. Την PJ την περίμενα ψηλά και είναι στο '1' . Εξαιρετικό. Είχα να ασχοληθώ τόσο μαζί της από το stories from .. Όπως δεν έφευγε καθόλου το μυαλό μου τότε από το 'you said something' τώρα δεν φεύγει από το 'in the dark places'.Μετά το χάνω για κανα δυο ονόματα- τον Kurt Veile τον άκουσα αλλά μπα.Radiohead στο 4. Καλά . Εγώ καλύτερα κινέζικο. Όχι φαγητό.
09. Danger Mouse & Daniele Lupi “Rome.Αυτό είναι εξαιρετικό. Και ο Woon πριν από αυτό καλός είναι αλλά στο ένα τραγούδι ακούς απίστευτα δουλεμένο και ψυχοφθόρο με την καλή έννοια electro και στο επόμενο χαζοπόπ. Όχι ποπ. Άλλο λαϊκό και άλλο ελαφρολαϊκό. Από εκεί και κάτω το χάος. Εκτός από το αριστούργημα των Dirty Beaches. Και λέω ' το χάος γιατί αυτούς τους δίσκους τους 'έχασα'. Εκτός από Adele που όλοι ακούσαμε αναγκαστικά. Και Waits που δεν μου έκανε εντύπωση. Σταθερά καλός όμως.
Όλη η λίστα εδώ.
Το καλοκαίρι κάμποσοι πάθαμε άλλη μια εμμονή. Αυτή ήταν η διασκευή των JJ στο Still D.R.E.
Τώρα τους ακούω να διασκευάζουν έναν από τους ήρωές μου.
Θα ήθελα να πίναμε ένα ποτό μαζί. Για μουσική θα μπορούσα να συζητήσω αρκετά μαζί τους. Με πόσους μουσικούς μπορώ;
Εδώ η διασκευή.
Το ξανακούω.
